॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥

ભગવાન સ્વામિનારાયણનાં

॥ વચનામૃત ॥

Gadhada III-11: Understanding like that of Sitāji

Mahima

Yogiji Mahārāj said, “One should imbibe Vachanāmrut Gadhadā III-11, which is based on Sitāji’s understanding. Even if the Mota-Purush inflicts suffering without any fault of our own, we should not perceive flaws in him – only then will our satsang become firm.”

[Yogi Vāni: 29/18]

યોગીજી મહારાજ કહે, “અંત્ય ૧૧મું વચનામૃત સીતાજીની સમજણનું સિદ્ધ કરવું. આપણને મોટાપુરુષ વગર વાંકે દુઃખ દે તો પણ તેમનો અવગુણ ન જ લેવો, તો જ સત્સંગ દૃઢ થશે.”

[યોગીવાણી: ૨૯/૧૮]

Mahima

Yogiji Mahārāj said, “Two Vachanāmruts are worth imbibing in one’s life. Vachanāmrut Gadhadā II-7 and Gadhadā III-11: An Understanding Like that of Sitāji… One may not understand all the Vachanāmruts, but one should always refer to their favorite Vachanāmruts [of their inclination] and imbibe their words.”

[Yogi Vāni: 29/45]

યોગીજી મહારાજ કહે, “બે વચનામૃત સિદ્ધ કરવાં જેવાં છે. મધ્યનું ૭ અને છેલ્લાનું ૧૧ – સીતાજીના જેવી સમજણ... બધાં વચનામૃતો ખબર ન પડે, પણ પોતાનાં અંગનાં વચનામૃત શોધી રાખવાં ને તે સિદ્ધ કરવાં.”

[યોગીવાણી: ૨૯/૪૫]

Nirupan

While explaining Vachanāmrut Gadhadā III-11, Yogiji Mahārāj said, “To tolerate the words of others is also a type of austerity. Austerity of tolerance is great. To remain in a spiritual state is also an austerity. Is living in a forest an austerity? No, but to enjoy fewer objects is austerity. If one constantly performs austerities, then his austerities will not last long. What use is that penance if one does dhārna-pārnā for two months and then eats excessively?”

[Yogi Vāni: 14/12]

વચનામૃત અંત્યનું ૧૧મું સમજાવતાં યોગીજી મહારાજ કહે, “વચન કહે તે ખમવું તે પણ તપ છે. સહનશક્તિનું તપ મોટું. સ્થિતિમાં રહેવું તે તપ. વનમાં જવું તે તપ? ના, પણ વસ્તુ ઓછી ભોગવવી તે તપ. નિરંતર તપ કરે તે ન નભે. બે મહિના ધારણાં-પારણાં કરે ને પછી ઝાપટીએ તો તપ ક્યાં રહ્યું!”

[યોગીવાણી: ૧૪/૧૨]

Nirupan

Yogiji Mahārāj said, “Gunātitānand Swāmi has explained in his spiritual discourses that maintaining ātmabuddhi is itself satsang.^† It is not the intention to disregard niyams, dharma, renunciation and detachment; however, ātmabuddhi is the prime factor. If one possesses ātmabuddhi, one will maintain loyalty; this is Swāmi’s principle.

“By God’s grace, one may be able to behold God’s form constantly and one’s status will increase among people, and they may offer prostrations. But without ātmabuddhi, Mahārāj has revealed that that is a shortcoming in a devotee. According to Vachanāmruts Gadhadā II-54 and Gadhadā III-11, one can experience everlasting peace without the need for samādhi only by maintaining ātmabuddhi. If a devotee is loyal and maintains ātmabuddhi in the Bhakta of God, this will be their last birth.”

^†Referring to Swāmini Vāt: 1/31.

[Yogi Vāni: 3/16]

યોગીજી મહારાજ કહે, “સ્વામીએ વાતોમાં કહ્યું – આત્મબુદ્ધિ એ જ સત્સંગ.^† નિયમ, ધર્મ, ત્યાગ, વૈરાગ્ય પળાવવા નહોતાં એમ નથી, પણ આત્મબુદ્ધિ એ એકડો છે, એ હોય તો પક્ષ રહે, એમ સ્વામીનો સિદ્ધાંત છે. કૃપા કરીને અખંડ મૂર્તિ દેખે તો મહિમા ઘણો વધે અને લોકો દંડવત્ કરે, પણ આત્મબુદ્ધિ ન હોય તો ખોટ મહારાજે બતાવી. ગઢડા મધ્ય ૫૪ અને ગઢડા અંત્ય ૧૧ પ્રમાણે, સમાધિ વિના સદાય શાંતિ આત્મબુદ્ધિ હોય તો રહે. ભગવાનના ભક્તનો પક્ષ અને આત્મબુદ્ધિ હશે, તો છેલ્લો જન્મ થઈ રહ્યો છે.”

^†સ્વામીની વાત: ૧/૩૨.

[યોગીવાણી: ૩/૧૬]